دیشب با دو تا واکنش مثبت از جانب خانواده رو به رو شدم که خیلی برام لذت بخش بود

اولش وقتی که فهمیدن من ۴۵ روزه کلا قند مصنوعی رو حذف کردم همشون گفتن ایول آفرین دمت گرم که اینقد اراده‌ات قویه و کاش ما هم میتونستیم مثل تو ترک کنیم این عادتو

بعد وقتی یکی از حرکات انعطافیم رو تونستم به خوبی انجام بدم کلی تشویقم کردن مخصوصا مامانم

پ.ن: این حرکته رو پنج شیش ماه پیش تو پیج یه دختره که یوگا کار میکرد دیدم و خواستم امتحان کنم که نتونستم و با خودم گفتم خوش به حالش چجوری این کارو انجام داده!

حالا خودم بعد از یه ماه ته تمرینای انعطافی رو انجام دادم در کمال تعجب تونستم این حرکت رو انجام بدم و واسه خودمم خیلی حس خوشایندی داشت🥺

پ.ن۲:بعدشم وقتی شام درست کردم اومدن و از دستپختم تعریف کردن هرچند به نظر خودم زیاد تعریفی نبود ولی برای اولین بار بود برای این تعداد زیاد غذا می‌پختم