واقعا توان موندن نیست
اینجا دیگه وقت رفتن رسیده
پ.ن: اما از وقتی که آدما و رفتاراشون رو نسبت به خودم دیگه قضاوت نمیکنم حالم بهتره.
من معمولا از موفقیت آدما و خوشحالیشون خوشحال میشم
ولی این دفعه نمیدونم چرا
برام غم داشت
جانان از ایران رفت!
در جریان جزعیاتش نیستم
چون ۵ روز تمام اینستا و تلگرام نبودم
ولی الان رفتم و یهو دیدم و دلم هورری ریخت
انگار که معشوقم از ایران رفته و بهم نگفته باشه...
نمیدونم
فعلا حال خوشی ندارم
شاید دوباره رو به راه بشم
ولی فکر میکنم این در جریان نبودنه این دور بودنه این فاصله داشتنه هم خوب بود هم بد
ولی خب، به هر حال
دیگه حوصله فضای مجازی رو ندارم
همینکه دور باشم خیلی بهتره تو این ۵ روز خیلی از برنامه هام تیک خورد و کارام جلو افتاد، و خب همین خوبه که عوامل حواس پرتی حذف بشن
پ.ن: دارم به این فکر میکنم که ممکنه منم یه روز از ایران برم؟!
هیچ وقت جدی بهش فکر نکردم، چون به نظرم اهدافم رو تو همین جا هم میتونم دنبال کنم...ولی میدونی، دیگه اون شور وطن پرستی و عشق به ایران هم تو قلبم نیست. راستش دیگه برام مهم نیست ایران بودن یا نبودن، شاید فقط دوری از خانواده باشه که برام سخت باشه
ولی من واقعا حال خوشی ندارم امشب!...
